Matematyka Majów

System Majów

Indiańskie plemię Majów, które zamieszkiwało południowo-wschodnią część Meksyku, Gwatemalę i część Hondurasu stworzyło własny system zapisywania liczb. Majowie przywiązywali dużą wagę do matematyki, astronomii i filozofii. Wprowadzili pojęcie zera i opracowali system liczbowy pozycyjny przed wprowadzeniem symboli arabskich w Europie. Opracowali również własny kalendarz.

Majowie stworzyli system dwudziestkowy, który opierał się na trzech symbolach: kropka, kreska i muszla. Znak kropki oznaczał jednostkę. Pozioma kreska oznaczała piątkę. Muszla oznaczała zero. Liczby zapisywano w postaci kombinacji kropek i kresek. Odpowiednio pogrupowane stanowiły podstawowy zestaw cyfr.

0	1	2	3	4	5	6	7	8	9

10	11	12	13	14	15	16	17	18	19

Ten podstawowy zestaw cyfr zbudowany został w sposób addytywny, jednak system Majów był systemem pozycyjnym dwudziestkowym, choć nie do końca. Istniał podział na jednostki wyższych rzędów:

1 (kin) - jednostka
20 (unial) - 20 x kin
360 (tun) - 18 x unial
7 200 (katun) - 20 x tun
144 000 (baktun) - 20 x katun
2 880 000 (piktun) - 20 x baktun

Występuje tu odtępstwo od systemu dwudziestkowego przy tworzeniu wyższych rzędów. Według zasady systemu dwudziestkowego, jednostka wyższego rzędu tun powinna wynosić 20 x uinal = 400, a wynosiła 360. Miało to związek z kalendarzem Majów, który liczył sobie 18 miesięcy dwudziestodniowych oraz 5 dni dodatkowych co daje łącznie 365 dni.

Znaki od 0 do 19 umieszczane były w odpowiednich rzędach wielkości. Liczby zapisywano 

pionowo, w ten sposób, że najwyższe rzędy znajdowały się u góry, a najniższy rząd jednostek na dole.

Aura